Η Δημοκρατία είναι το πολίτευμα του μέτρου.
Όταν χάνεται το μέτρο καταντάει μετριοπαθές και δημιουργείται χώρος για ακρότητες.Η Δημοκρατία διδάσκει και βασίζεται πάνω στην έννοια της ανοχής και της αποδοχής, όμως οι ανεκτικοί άνθρωποι κάνουν ένα λάθος. Θεωρούν ότι με το να δείχνεις ανοχή σε κάποια άτομα αυτά θα μάθουν τι σημαίνει ανοχή.
Υπάρχει θεμελιώδης διαφορά μεταξύ του να δείχνεις κάτι σε κάποιον και να του το μαθαίνεις. Το πρώτο είναι δική σου επιλογή, το δεύτερο είναι δική του.
Έτσι η Δημοκρατία γίνεται θύμα του δικού της παραδόξου, όπου γεννά αντιδημοκρατικά στοιχεία, όταν δεν λειτουργεί σωστά και τα στοιχεία αυτά είναι που μπορούν και τη διαλύουν εσωτερικά, ως ένα καρκίνωμα.
Το όλο φαινόμενο μπορεί να παρομοιαστεί με ένα απλό, πιο απτό παράδειγμα. Είναι όταν υπερβολικά ανεκτικοί γονείς, από την καλή τους την καρδιά και την πολλή αγάπη, μεγαλώνουν παιδιά «κακομαθημένα» γιατί δεν τους έμαθαν ποτέ την ύπαρξη ορίων. Ένα παιδί που δεν έμαθε τα όρια δε μπορεί να περιοριστεί, είναι φυσικό επόμενο.
Και κατά έναν ειρωνικό τρόπο, πολλές φορές τα ίδια αυτά παιδιά είναι που προκύπτουν ως τα άτομα που περιγράφω παραπάνω, όταν πολιτικοποιούνται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου