Η τελεολογία της ύπαρξης είναι η συνύπαρξη

Τι είναι σημαντικότερο, η ύπαρξη ή η συνύπαρξη; Χωρίς την ύπαρξη δεν ορίζεται συνύπαρξη, αλλά εξετάζοντας ποιο είναι το σημαντικότερο, δεν έχει πολλή σημασία αυτό.
Η ύπαρξη αφορά την οντολογία, μέσω της συνύπαρξης μπορεί να αποκτήσει τελεολογία. Δεν αρκεί να υπάρχουμε μονάχα, αλλά να έχουμε και έναν σκοπό. Το νοητικό σχήμα γίνεται αντιληπτό με τη βοήθεια της Γεωμετρίας και συγκεκριμένα ενός ευθυγράμμου τμήματος. Ως ευθύγραμμο τμήμα ορίζεται η ευθεία απόσταση ανάμεσα σε δύο σημεία, σαν μια νοητή χορδή που ενώνει τα δύο σημεία, για να γίνει πιο παραστατικό. Τα δύο σημεία από μόνα τους, υπάρχουν. Ενώνοντας τα με τη νοητή ευθεία, πλέον, συνυπάρχουν μέσω του δεσμού τους και έτσι δημιουργούν το ευθύγραμμο τμήμα. Η συνύπαρξη προκαλεί μια αλλαγή στην ίδια τη δομή, ώστε πλέον αναφερόμαστε σ' αυτήν ως ευθύγραμμο τμήμα και όχι ως δύο σημεία ενωμένα. Ο δεσμός ανάμεσα στα δύο σημεία, προσδίδει σε αυτά μια τελεολογία η οποία προκαλεί αυτή την αλλαγή φάσης. Η δομή της συνύπαρξης ενσωματώνει την ύπαρξη και ταυτόχρονα την υπερβαίνει προκαλώντας αυτή την αλλαγή φάσης στην οντολογία των σημείων, των οποίων η τελεολογία είναι η οντολογία του ευθυγράμμου τμήματος πλέον.