Ήθελα να γίνω φάρος

Ήθελα να γίνω φάρος.
Όλη μου τη ζωή αφοσιώθηκα στην κατασκευή.

Προσπαθούσα να γίνω στέρεος, ακλόνητος. 

Να μη διαβρώνομαι από τα εξαγριωμένα κύματα της θάλασσας. 

Να μη με φθείρουν οι άνεμοι της ζωής.

Θεωρούσα ότι έτσι βελτιώνομαι.

Ώσπου συνειδητοποίησα ότι δεν είχα φως,
κι αυτό μόνο όταν ήρθα σε επαφή με το φως.

Είχα τη δομή, αλλά όχι το θεμέλιο του φάρου.

Επικεντρώθηκα στην παρουσία και έχανα την ουσία.

Το θεμέλιο του φάρου δεν ανήκει στη δομή του.

Παράδοξο, μα όχι παράλογο.

Το κατάλαβα όταν γνώρισα έναν άλλον φάρο, που ήτανε μόνο φως.

Ήξερα την έννοια του φάρου, μου έμαθε την ουσία του.

Οι φάροι είναι τα άστρα της θάλασσας. 

Δίνουν αυτό που είναι και όχι αυτό που έχουν, το φως τους. 

Εσύ είσαι ένας τέτοιος φάρος.
Ένας Ήλιος της νύχτας στον ωκεανό της ζωής.