Η ασφάλεια και η ελευθερία

Σύμφωνα με την αρχή της απροσδιοριστίας, από τη Φυσική, είναι αδύνατο να γνωρίζουμε ταυτόχρονα και με ακρίβεια τη θέση και την ταχύτητα (ή ορμή) ενός σωματιδίου, όσο αυξάνει η βεβαιότητα για το ένα μέγεθος μειώνεται για το άλλο και αντιστρόφως.
Οποιαδήποτε ζεύγη μεγεθών με την παραπάνω σχέση ονομάζονται ασυμβίβαστα μεγέθη.
Μεταφέροντας την ιδέα ,σε λιγότερο αυστηρό πλαίσιο, θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι έννοιες της ασφάλειας και της ελευθερίας έχουν κι αυτές μια παρεμφερή σχέση απροσδιοριστίας.
Εάν υπάρχει πλήρης και απόλυτη ελευθερία, η ασφάλεια θα είναι η ελάχιστη δυνατή, καθώς κάθε ον έχει άπλετους βαθμούς ελευθερίας για σκέψη και δράση, επομένως η πιθανότητα για ενδεχόμενη βλάβη αυξάνει, άρα λιγότερη ασφάλεια.
Εάν υφίσταται πλήρης και απόλυτη ασφάλεια, αναγκαστικά θα γίνει εις βάρος της ελευθερίας, καθώς ο αποδοτικότερος τρόπος -χωρίς να αποτελεί βέλτιστη λύση- να περιορίσεις τους κινδύνους, είναι να περιορίσεις το πεδίο δράσης και σκέψης. Εάν κανείς δε μπορεί να κάνει τίποτα, σίγουρα δε θα μπορεί να κάνει και κακό.
Βεβαίως τα απόλυτα οδηγούν σε απολυταρχίες και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τα απολυταρχικά καθεστώτα πάντοτε κάνουν επίκληση στην ασφάλεια που θα προσφέρουν από διάφορους εξωγενείς παράγοντες.
Όταν κάποιος υπόσχεται πλήρη ασφάλεια, πολιτικά μιλώντας κατά κόρον, λέει με τρόπο ότι θα σου στερήσει κάθε ελευθερία.
Όταν υπόσχονται πλήρη ελευθερία, λένε πλαγίως ότι δε θα υπάρξει καμία μέριμνα ως προς την ασφάλεια και άλλες όμοιες παροχές.
Φυσικά υπάρχουν και οι ενδιάμεσες καταστάσεις, αλλά με τις παραπάνω προτάσεις αναφέρομαι στις ακραίες
Κι όπως επίσης γνωρίζουμε από τη Φυσική, τα άκρα μας δείχνουν την τάση.