"Τα όρια της γλώσσας μου είναι τα σύνορα της σκέψης μου"

Στο "Tractatus Logico - Philosophicus" o Wittgenstein λέει τα εξής:

"Τα όρια της γλώσσας μου είναι τα όρια του μυαλού μου, Όλα όσα γνωρίζω είναι αυτά για τα οποία έχω τις λέξεις."

(“The limits of my language are the limits of my mind. All I know is what I have words for.”)
Μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι δεν ισχύει η πρόταση αυτή, καθώς μπορούμε να σκεφτούμε πράγματα τα οποία δε μπορούμε να εκφράσουμε με λέξεις.

Συμπληρώνοντας τον Wittgenstein, θα μπορούσαμε να πούμε πως η γλώσσα μας δεν αποτελεί τα όρια της σκέψης μας, αλλά τα σύνορα.
Η διαφορά του ορίου με το σύνορο είναι ότι το πρώτο είναι ενδογενής ιδιότητα ενός πράγματος (της σκέψης εν προκειμένω), ενώ το δεύτερο είναι εξωγενής παράγοντας που λειτουργεί ως διαχωριστική γραμμή που δρα περιοριστικά.
Υπό αυτό το πρίσμα είναι ευσταθές να πούμε ότι η γλώσσα χαράσσει τα σύνορα της σκέψης μας, περιορίζοντας την πλήρη εκδήλωση της, καθώς ο,τιδήποτε έξω από την κοινή τομή της γλώσσας με τη σκέψη δε μπορεί να εκφραστεί.