(στην εικόνα φαίνεται παραστατικά η ισομέρεια, με διατεταγμένα άτομα άνθρακα)
Μελετώντας την Φύση και τη συμπεριφορά της με το σύνολο των νόμων που την διέπουν μπορούν να εξαχθούν ορισμένα συμπεράσματα σχετικά με τους ανθρώπους και τη συνεκτικότητα μιας κοινωνίας. Θεωρώ πως οι νόμοι της Φύσης είναι καθολικοί , από τη μικρότερη κλίμακα του μικρόκοσμου έως τις μεγαλύτερες κλίμακες του μακρόκοσμου. Ότι ισχύει εν μέρει, ισχύει και εν όλω και αντιστρόφως.
Υπάρχει ένας όρος που αφορά τη Χημεία και ονομάζεται ισομέρεια, παρατίθεται ο ορισμός:
''Γενικώς ο όρος ισομέρεια σημαίνει κατανομή σε ίσα μέρη. Το αντίθετο είναι η ανισομέρεια.
Ειδικότερα στη Χημεία ισομέρεια, ή ισομερισμός (ως αποτέλεσμα επιδράσεων), λέγεται το φαινόμενο κατά το οποίο δύο ή περισσότερες χημικές ενώσεις αν και αποτελούνται από τα ίδια χημικά στοιχεία, του αυτού αριθμού ατόμων εκάστου, δηλαδή έχουν τον ίδιο μοριακό τύπο, εντούτοις παρουσιάζουν διαφορές στις φυσικές ή χημικές ιδιότητές τους. Πρώτος που εισήγαγε τον όρον αυτό ήταν ο Σουηδός χημικός Μπερτσέλιους, το 1830.
Η ισομέρεια οφείλεται στο διαφορετικό τρόπο διάταξης των ατόμων του μορίου στο επίπεδο (οπότε μιλούμε για συντακτική ισομέρεια) ή το χώρο (οπότε μιλούμε για στερεοϊσομέρεια).''
Εν ολίγοις δύο μόρια μπορεί να αποτελούνται από τον ίδιο αριθμό ατόμων του ιδίου στοιχείου, αλλά να διαφέρουν ως σύνολα και στις ιδιότητες, ανάλογα με τους δεσμούς μεταξύ των ατόμων. Αν κανείς θέλει να μελετήσει περισσότερα περί ισομέρειας, μπορεί να ανατρέξει εδώ για λίγα πράγματα επί πλέον.
Οι κοινωνίες πάντα παρουσιάζουν προβλήματα και καθίστανται δυσλειτουργικές ή και αδύνατες να λειτουργήσουν ενίοτε. Καθώς οι κοινωνίες δεν είναι τίποτα περισσότερο από τους ανθρώπους που τη συνθέτουν, το πρόβλημα ανάγεται στους ανθρώπους, σε ατομική και συλλογική κλίμακα.
Πολλές φορές όταν μια δομή είναι προβληματική και δυσλειτουργική, αμέσως σκεφτόμαστε ότι τα επί μέρους στοιχεία έχουν πρόβλημα και πρέπει να αποβληθούν ή να διορθωθούν. Όμως δεν είναι πάντοτε αποδοτική λύση, ή δεν είναι καν λύση ορισμένες φορές.
Σε μια κοινωνική δομή για να γνωρίζουμε με ακρίβεια τι συμβαίνει εντός της ώστε να είμαστε ικανοί να λύσουμε προβλήματα που θα παρουσιαστούν, δεν αρκεί να γνωρίζουμε μόνο τα δομικά στοιχεία. Εξ ίσου καθοριστικός παράγοντας όσον αφορά τις ιδιότητες μιας δομής είναι οι δεσμοί και οι σχέσεις μεταξύ των στοιχείων που την απαρτίζουν, γεγονός που υποδεικνύει το φαινόμενο της ισομέρειας στη Χημεία.
Μελετώντας μια κοινωνία ως μια χημική δομή, μπορούμε να θεωρήσουμε τους ανθρώπους ως τα άτομα που τη συνθέτουν, επομένως, προκειμένου να αποκτήσουμε πληρέστερη γνώση της λειτουργίας της δεν αρκεί να γνωρίζουμε τους μόνο ανθρώπους, αλλά και το είδος των σχέσεων του καθ' ενός με τους υπολοίπους. Έτσι είμαστε ικανότεροι να αντιμετωπίσουμε τυχόν δυσλειτουργίες έχοντας πληρέστερη γνώση της όλης δομής.
Προτού βιαστούμε να διαγνώσουμε προβληματικά ή άχρηστα κάποια άτομα εντός μιας κοινωνικής δομής ή και της κοινωνίας ολόκληρης, θα ήταν πρέπον να μελετήσουμε και τη σχέση τους με τα υπόλοιπα άτομα και αν τελικώς το πρόβλημα εντοπίζεται στη σχέση και όχι στα άτομα.
Θα δώσω ένα σύντομο παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι σε κάποιο νοσοκομείο στη χειρουργική μονάδα όλα τα μέλη είναι εξαιρετικοί επιστήμονες, όμως ο χειρούργος Α έχει έντονες προσωπικές διαφορές με τον χειρούργο Β. Αντιλαμβάνεστε ότι θα ήταν θανάσιμο σφάλμα να χειρουργήσουν μαζί. Εάν λοιπόν αναλάμβανε νέος διευθυντής στη μονάδα αυτή, το μεγάλο σφάλμα που γίνεται σ' αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι ζητάει βιογραφικά από όλα τα μέλη του τομέα, αλλά δε ζητάει να μάθει για τις σχέσεις ανάμεσα τους. Έτσι όταν εμφανίζει πρόβλημα στη λειτουργία ο τομέας, δεν είναι σε θέση να το αναγνωρίσει διότι γνωρίζει μόνο για τα άτομα ξεχωριστά, όχι για τις σχέσεις μεταξύ τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου