Η επίκληση στην ηθική, ως επιχείρημα, πολλές φορές χρησιμοποιείται από ανθρώπους που δεν πιστεύουν στην έννοια της ηθικής κι αυτό τους προσδίδει ένα πλεονέκτημα σε πολλές αντιπαραθέσεις.Έστω ότι έχουμε τον Α και τον Β.
Ο Α πιστεύει στην έννοια της ηθικής και ο Β δεν πιστεύει, αν ο Α επικαλεστεί την ηθική στην επιχειρηματολογία του, ο Β μπορεί να απορρίψει το επιχείρημα με πολλούς τρόπους. Είτε επικαλούμενος τη λογική (περισσότερο την ωφελιμιστική λογική), είτε τη νομική (επειδή πολλές φορές υπάρχει σύγκρουση ηθικού και νομικού δικαίου) ή απλά απορρίπτοντας την ίδια την έννοια της ηθικής, χρησιμοποιώντας την αδυναμία θεμελίωσης της ηθικής σε κάποιο απόλυτο τεκμήριο που δεν προϋποθέτει παραδοχές.
Αν, όμως, ο Β, όταν τον βολεύει επικαλεστεί την ηθική, ο Α είναι "αναγκασμένος" να το λάβει υπ' όψιν, εφ' όσον ο ίδιος πιστεύει στην έννοια της ηθικής. Εάν δεν το κάνει, για οποιονδήποτε λόγο, τότε ο Β μπορεί να τον κατηγορήσει για ασυνέπεια ή/και ανηθικότητα, γεγονός που ενοχλεί κάποιον που προσπαθεί να ακολουθεί κάποια ηθική.
Έτσι ο Β έχει πλεονέκτημα σε κάθε περίπτωση.
Στο ένα σενάριο το επιχείρημα που δεν έχει ισχύ στα χέρια του Α έχει στου Β και στο άλλο σενάριο έχει πάτημα για επίθεση στο ήθος του Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου