Σχετικά προσφάτως ανακάλυψα τον Dr. Gabor Maté.
Ο άνθρωπος είναι ένα κοίτασμα σοφίας και γνώσης και από τότε που τον ανακάλυψα απορροφάω σαν σφουγγάρι το ο,τιδήποτε δικό του εμφανίζεται μπροστά μου.
Σαν κοινωνία, αλλά και σαν άνθρωποι, έχουμε ανάγκη από ανθρώπους που θα μας μάθουν τον εαυτό μας, πως να ζούμε με τον εαυτό μας και κατ' επέκτασιν πως να συζούμε με τους άλλους.
Ο Dr. Gabor Maté είναι ένας τέτοιος άνθρωπος και αισθάνομαι τυχερός που η τεχνολογία μας παρέχει τη δυνατότητα να μαθαίνουμε από ανθρώπους που είναι τόσο μακρυά μας που σε κάθε άλλη περίπτωση πιθανότατα θα ζούσαμε ολόκληρη τη ζωή μας δίχως καν να μάθουμε για την ύπαρξή τους.
Παρακάτω θα παραθέσω ορισμένα λεγόμενα του που μου άρεσαν:
“Strong convictions do not necessarily signal a powerful sense of self: very often quite the opposite. Intensely held beliefs may be no more than a person’s unconscious effort to build a sense of self to fill what, underneath, is experienced as a vacuum.”
«Οι ισχυρές πεποιθήσεις δεν σηματοδοτούν απαραίτητα μια ισχυρή αίσθηση του εαυτού: πολύ συχνά ακριβώς το αντίθετο. Οι έντονες πεποιθήσεις μπορεί να μην είναι παρά η ασυνείδητη προσπάθεια ενός ατόμου να οικοδομήσει μια αίσθηση του εαυτού του για να καλύψει αυτό που, από κάτω, βιώνεται ως κενό».
_____________________________________________________________________________
“What we call the personality is often a jumble of genuine traits and adopted coping styles that do not reflect our true self at all but the loss of it.”
«Αυτό που ονομάζουμε προσωπικότητα είναι συχνά ένα συνονθύλευμα γνήσιων χαρακτηριστικών και υιοθετημένων μορφών αντιμετώπισης που δεν αντικατοπτρίζουν καθόλου τον πραγματικό μας εαυτό αλλά την απώλεια του».
_____________________________________________________________________________
“Shame is the deepest of the “negative emotions,” a feeling we will do almost anything to avoid. Unfortunately, our abiding fear of shame impairs our ability to see reality.”
«Η ντροπή είναι το βαθύτερο από τα «αρνητικά συναισθήματα», ένα συναίσθημα που θα κάνουμε σχεδόν τα πάντα για να αποφύγουμε. Δυστυχώς, ο διαρκής φόβος της ντροπής μειώνει την ικανότητά μας να βλέπουμε την πραγματικότητα».
_____________________________________________________________________________
“Self-acceptance does not mean self-admiration or even self-liking at every moment of our lives, but tolerance for all our emotions, including those that make us feel uncomfortable.”
«Αποδοχή του εαυτού μας δεν σημαίνει αυτοθαυμασμό ή ακόμα και αυτοσυμπάθεια σε κάθε στιγμή της ζωής μας, αλλά ανεκτικότητα σε όλα τα συναισθήματά μας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που μας κάνουν να νιώθουμε άβολα».
_____________________________________________________________________________
“Do I live my life according to my own deepest truths, or in order to fulfill someone else’s expectations? How much of what I have believed and done is actually my own and how much has been in service to a self-image I originally created in the belief it was necessary to please my parents?”
«Ζω τη ζωή μου σύμφωνα με τις βαθύτερες αλήθειες μου ή για να εκπληρώσω τις προσδοκίες κάποιου άλλου; Πόσα από αυτά που πίστευα και έκανα είναι στην πραγματικότητα δικά μου και πόσο υπηρέτησαν μια αυτοεικόνα που δημιούργησα αρχικά με την πεποίθηση ότι ήταν απαραίτητο για να ευχαριστήσω τους γονείς μου;»
_____________________________________________________________________________
“Learn to read symptoms not only as problems to be overcome but as messages to be heeded.”
«Μάθετε να διαβάζετε τα συμπτώματα όχι μόνο ως προβλήματα που πρέπει να ξεπεραστούν, αλλά ως μηνύματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη».
_____________________________________________________________________________
“If we could begin to see much illness itself not as a cruel twist of fate or some nefarious mystery but rather as an expected and therefore normal consequence of abnormal, unnatural circumstances, it would have revolutionary implications for how we approach everything health related.”
«Αν μπορούσαμε να αρχίσουμε να βλέπουμε πολλές ασθένειες όχι ως μια σκληρή περιπλοκή της μοίρας ή κάποιο κακόβουλο μυστήριο, αλλά μάλλον ως μια αναμενόμενη και επομένως φυσιολογική συνέπεια μη φυσιολογικών, αφύσικων συνθηκών, θα είχε επαναστατικές συνέπειες για το πώς προσεγγίζουμε οτιδήποτε σχετίζεται με την υγεία».
_____________________________________________________________________________
“Much of what we call personality is not a fixed set of traits, only coping mechanisms a person acquired in childhood.”
«Πολλά από αυτά που ονομάζουμε προσωπικότητα δεν είναι ένα σταθερό σύνολο χαρακτηριστικών, αλλά μόνο μηχανισμοί αντιμετώπισης που έχει αποκτήσει ένα άτομο στην παιδική του ηλικία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου